Φίλοι μου και φίλες μου καλησπέρα σας. Είμαστε σήμερα μαζί, ξανά, μετά από καιρό για να αναλύσουμε ένα άκρως αθλητικό θέμα που δεν θα μπορούσε να είναι άλλο εκτός από τους τελικούς της Α1 ανδρών στο άθλημα της καλαθοσφαίρισης.
Στην αρχή της αγωνιστικής περιόδου γράφτηκαν πολλά, και για τις δυο ομάδες που συμμετείχαν στους τελικούς. Και για τον Παναθηναϊκό που αναγεννιόταν μετά από τις σπουδαίες χρονιές των τίτλων, αλλά και για τον Ολυμπιακό που εμπιστευόταν μια ομάδα τόσο επιτυχημένη όσο η περσινή σε έναν Έλληνα προπονητή.
Μέσα από αυτό το βήμα του www.experiencescollector.com, γράφτηκαν δυο άρθρα για τις καταστάσεις αυτές κατά την διάρκεια της αγωνιστικής χρονιάς.
Αναλόγως από την οπτική που θα δει κανείς και τις δυο ομάδες θα θεωρήσει ότι οι χρονιές ήταν επιτυχημένες και για τις δυο. Ο Ολυμπιακός με το back 2back στην Eurolegaou και ο Παναθηναϊκός με το νταμπλ στην Ελλάδα.
Θέλοντας να δώσω μια άλλη ματιά, αλλά και για να ιντριγκάρω τους φίλους και τις φίλες όπου θα διαβάσουν αυτές τις γραμμές θα πω πως η χρόνια θεωρείτε πολύ πιο επιτυχημένη για την ομάδα του Παναθηναϊκού.
Και δικαιολογώ την άποψη μου λέγοντας πως μπορεί ο Ολυμπιακός να κέρδισε τον πιο βαρύ τίτλο από τους 3 όμως σε καμία περίοδο του χρόνου δεν φάνηκε μια σταθερή ομάδα σε απόδοση αλλά ακόμα περισσότερο δεν μπόρεσε να διαχειριστεί σωστά αυτήν την επιτυχία ερχόμενος από το Λονδίνο. Δεν μπόρεσε σε καμία στιγμή μετά τον τελικό με την Ρεάλ να διαχειριστεί σωστά το μυαλό του.
Σε αυτό βασικό ρόλο έπαιξε η ομάδα προπονητών του, οι πρόεδροι του αλλά και οι βεντέτες τις ομάδος που έπρεπε να κρατήσουν τις ισορροπίες.
Μετά την μεγάλη λοιπόν επιτυχία του Ολυμπιακού και επιστρέφοντας στην Ελλάδα, από δηλώσεις και αντιδράσεις τους και με τον Παναθηναϊκό αποκλεισμένο από την Ευρώπη, ήμουν βέβαιος πως το αποτέλεσμα στον Ελληνικό τελικό του πρωταθλήματος θα ήταν 1-3.
Ο Αργύρης Πεδουλάκης όμως, μαζί με την ομάδα του μπόρεσε να διαψεύσει και αυτό. Το 0-3 απλά και μόνο επιβεβαιώνει όλα τα παραπάνω αλλά και δείχνει πως όλα στην ζωή μας γίνονται με βάση το μυαλό. Ήταν φανερό λοιπόν από την αρχή των play-off πως η στρατηγική του προπονητικού team του Παναθηναϊκού ήταν να διαλύσουν το μυαλό όλης την ομάδας του Ολυμπιακού.
Πράγμα που πέτυχαν απόλυτα και σε πολύ μεγάλο βαθμό οφείλεται στον κόουτς Πεδουλάκη, τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο αλλά και στον κόουτς των γηπέδων Διαμαντίδη.
Έτσι φτάσαμε στο σήμερα, σίγουρα όπως είπε και ο κόουτς Πεδουλάκης "η Εμπειρία Περπατιέται", δεν φτιάχνεται από την μια ημέρα στην άλλη", και σε αυτό θα συμφωνήσω απόλυτα. Ωστόσο θεωρώ την χρόνια που έρχεται πιο δύσκολη για τον Παναθηναϊκό. Είναι πολύ δύσκολο να μείνεις στην κορυφή, όπως είπε και πριν λίγες ημέρες, ο μεγάλος αθλητής Κώστας Τσαρτσαρής που άφησε τα γήπεδα στο αποκορύφωμα της καριέρας του και μπράβο του.
Ο Ολυμπιακός ξεκινώντας το νέο πρωτάθλημα με -2 βαθμούς είναι σε πολύ δύσκολη θέση και αυτός αλλά πια όλοι θέλουν να κερδίσουν τον Πρωταθλητή και αυτός είναι ο Παναθηναϊκός.
Στην αρχή της αγωνιστικής περιόδου γράφτηκαν πολλά, και για τις δυο ομάδες που συμμετείχαν στους τελικούς. Και για τον Παναθηναϊκό που αναγεννιόταν μετά από τις σπουδαίες χρονιές των τίτλων, αλλά και για τον Ολυμπιακό που εμπιστευόταν μια ομάδα τόσο επιτυχημένη όσο η περσινή σε έναν Έλληνα προπονητή.
Μέσα από αυτό το βήμα του www.experiencescollector.com, γράφτηκαν δυο άρθρα για τις καταστάσεις αυτές κατά την διάρκεια της αγωνιστικής χρονιάς.
Αναλόγως από την οπτική που θα δει κανείς και τις δυο ομάδες θα θεωρήσει ότι οι χρονιές ήταν επιτυχημένες και για τις δυο. Ο Ολυμπιακός με το back 2back στην Eurolegaou και ο Παναθηναϊκός με το νταμπλ στην Ελλάδα.
Θέλοντας να δώσω μια άλλη ματιά, αλλά και για να ιντριγκάρω τους φίλους και τις φίλες όπου θα διαβάσουν αυτές τις γραμμές θα πω πως η χρόνια θεωρείτε πολύ πιο επιτυχημένη για την ομάδα του Παναθηναϊκού.
Και δικαιολογώ την άποψη μου λέγοντας πως μπορεί ο Ολυμπιακός να κέρδισε τον πιο βαρύ τίτλο από τους 3 όμως σε καμία περίοδο του χρόνου δεν φάνηκε μια σταθερή ομάδα σε απόδοση αλλά ακόμα περισσότερο δεν μπόρεσε να διαχειριστεί σωστά αυτήν την επιτυχία ερχόμενος από το Λονδίνο. Δεν μπόρεσε σε καμία στιγμή μετά τον τελικό με την Ρεάλ να διαχειριστεί σωστά το μυαλό του.
Σε αυτό βασικό ρόλο έπαιξε η ομάδα προπονητών του, οι πρόεδροι του αλλά και οι βεντέτες τις ομάδος που έπρεπε να κρατήσουν τις ισορροπίες.
Μετά την μεγάλη λοιπόν επιτυχία του Ολυμπιακού και επιστρέφοντας στην Ελλάδα, από δηλώσεις και αντιδράσεις τους και με τον Παναθηναϊκό αποκλεισμένο από την Ευρώπη, ήμουν βέβαιος πως το αποτέλεσμα στον Ελληνικό τελικό του πρωταθλήματος θα ήταν 1-3.
Ο Αργύρης Πεδουλάκης όμως, μαζί με την ομάδα του μπόρεσε να διαψεύσει και αυτό. Το 0-3 απλά και μόνο επιβεβαιώνει όλα τα παραπάνω αλλά και δείχνει πως όλα στην ζωή μας γίνονται με βάση το μυαλό. Ήταν φανερό λοιπόν από την αρχή των play-off πως η στρατηγική του προπονητικού team του Παναθηναϊκού ήταν να διαλύσουν το μυαλό όλης την ομάδας του Ολυμπιακού.
Πράγμα που πέτυχαν απόλυτα και σε πολύ μεγάλο βαθμό οφείλεται στον κόουτς Πεδουλάκη, τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο αλλά και στον κόουτς των γηπέδων Διαμαντίδη.
Έτσι φτάσαμε στο σήμερα, σίγουρα όπως είπε και ο κόουτς Πεδουλάκης "η Εμπειρία Περπατιέται", δεν φτιάχνεται από την μια ημέρα στην άλλη", και σε αυτό θα συμφωνήσω απόλυτα. Ωστόσο θεωρώ την χρόνια που έρχεται πιο δύσκολη για τον Παναθηναϊκό. Είναι πολύ δύσκολο να μείνεις στην κορυφή, όπως είπε και πριν λίγες ημέρες, ο μεγάλος αθλητής Κώστας Τσαρτσαρής που άφησε τα γήπεδα στο αποκορύφωμα της καριέρας του και μπράβο του.
Ο Ολυμπιακός ξεκινώντας το νέο πρωτάθλημα με -2 βαθμούς είναι σε πολύ δύσκολη θέση και αυτός αλλά πια όλοι θέλουν να κερδίσουν τον Πρωταθλητή και αυτός είναι ο Παναθηναϊκός.
