Ένας άνθρωπος διαιρεμένος στα 2!!

Φίλοι μου και φίλες μου καλημέρα ή καλησπέρα σας μετά από πάρα πολύ καιρό δυστυχώς.

Είμαστε μαζί σήμερα Κυριακή, για να αναφερθούμε σε ένα πολύ σημαντικό θέμα υγείας. Τί πολυτιμότερο έχουμε αλήθεια στην ζωή μας, εκτός από την υγεία μας;; Πολλές φορές σε φίλους και φίλες το μόνο πράγμα που τους εύχομαι πάντα σε περιόδους γιορτής τους είναι Υγεία πάνω από όλα. Τόσο τετριμμένο, αλλά και τόσο καίριο για την καθημερινότητά μας.

Θα χωρίσουμε τους ασθενείς σε 2 κατηγορίες. Στους κατά φαντασίαν ασθενείς, που δεν θα ασχοληθούμε κιόλας σε αυτό το άρθρο μας, και στους σοβαρά ασθενείς.

Ξεκινώντας την ανάλυση μας θα μιλήσουμε για την υπ' αριθμόν 2η σοβαρή πάθηση στην ανθρώπινη φύση που δεν είναι άλλη από το χρόνιο πρόβλημα στην σπονδυλική στήλη. Να τονίσω πως για Νο1 πάθηση - ασθένεια βάζω φυσικά όλες τις παθήσεις της καρδιάς.

Η μέση λοιπόν αναγκάζει το άτομο που πάσχει από χρόνιο πρόβλημα στην σπονδυλική του στήλη, εκτός από το διαιρείται πραγματικά σε 2 κομμάτια να εξευτελίζεται στα μάτια των οικείων του.

Και αυτό φυσικά και είναι το λιγότερο, το να διαιρείσαι σωματικά, ωστόσο στα 2 σε κατατάσσει σε ένα άχρηστο άτομο. Άτομο που ούτε καν μπορεί να εξυπηρετηθεί, που δεν μπορεί παρά να κάθεται συνέχεια ξαπλωμένο στο κρεβάτι, άτομο που δεν μπορεί να φτάσει ούτε καν στην τουαλέτα.

Το θέμα σε αυτές τις παθήσεις είναι ότι πολύ δύσκολα μπορούν να πάρουν χειρουργική επέμβαση, αφού μιλάμε για πολύ ευαίσθητες περιοχές, την σπονδυλική στήλη, αφού περνάνε όλα τα νεύρα του ανθρώπινου σώματος. Οπότε συζητάμε για ένα χρόνιο πρόβλημα που όποιος ή όποια το έχει, μαθαίνει να ζει με αυτό, αλλά και να πεθαίνει με αυτό.

Φυσικά, όσο περνάνε τα χρόνια, για τους πάσχοντες, αυτά είναι φαινόμενα που ολοένα και επαναλαμβάνονται όλο και πιο συχνά. Οι οξείς πόνοι έρχονται ολοένα και πιο εύκολα, αλλά και ολοένα και με ένα πιο μικρό λάθος κατά την στάση του σώματος στην καθημερινότητά μας.

Είναι εύκολο να καταλάβει κανείς πως τα χάπια στην περίπτωση του πόνου, χάπια πολύ βαριά στις περισσότερες περιπτώσεις, απλά καταπραΰνουν τον πόνο και σε καμία περίπτωση δεν τον εξαφανίζουν. Το κυριότερο γιατρικό είναι η συνεχής ξεκούραση, αλλά και οι φυσικοθεραπείες σε έναν Ειδικό.

Τρόποι για να αποφεύγουμε, όσο μπορούμε, τους συχνούς οξείς πόνους που επαναλαμβάνονται όσο μεγαλώνουμε ηλικιακά, είναι η συνεχής άσκηση με πολλούς κοιλιακούς και ραχιαίους αλλά και η δυνατόν μεταφορά του σώματός μας - μέσης μας λιγότερων σωματικών κιλών.

Τέλος να  αναφερθώ στο θέμα της επέμβασης, εγχείρησης. Πραγματικά θα πρότεινα μόνο σε περιπτώσεις σοβαρής αστάθειας και συνεχών πόνων κατά την καθημερινότητα να μπαίνουν οι συμπάσχοντες σε μια αίθουσα χειρουργείου και να ρισκάρουν πραγματικά τόσα μα τόσα πολλά.

Καταλήγοντας και αφού ευχηθώ σε όλους και όλες σωματική και πνευματική υγεία, όπως πάντα κάνω, να πω πως πραγματικά η χειρότερη Εμπειρία μου είναι να είμαι διαιρεμένος στα 2...