Ένα Μεγάλο Deal, που Απαγορεύτηκε να γίνει!!

Φίλοι μου και φίλες μου καλησπέρα σας. Ελπίζω να σας βρίσκω καλά τόσο σωματικά, όσο και ψυχικά. Νομίζω πως πια ήρθε η ώρα να ανεβάσουμε ξανά ένα άκρως πολιτικό άρθρο.

Γενικότερα τον τελευταίο καιρό έχουν γίνει πάρα πολλά γεγονότα που χρειάζονταν ανάλυση αλλά και προβολή. Δεν θέλησα να ασχοληθώ για να μην ρίχνουμε λάδι στην φωτιά αλλά και για να μην καταρρακώνω την ψυχολογία όσων διαβάζουν αυτές τις γραμμές. Ωστόσο την προηγούμενη εβδομάδα έγινε κάτι που πραγματικά ξεχείλισε το ποτήρι της υπομονής μου.

Η διαφαινόμενη λοιπόν μεγάλη συμφωνία μεταξύ της Εθνικής Τράπεζας και της Eurobank απλά πια δεν υπάρχει. Μια συμφωνία που θα δημιουργούσε για την Ελλάδα ένα τραπεζικό κολοσσό που δεν θα είχε να ζηλέψει απολύτως τίποτα από μεγάλες τράπεζες του εξωτερικού δεν προχώρησε ύστερα από τις υποδείξεις των δανειστών μας.   

Εγώ αναρωτιέμαι πως είναι δυνατόν, μεγάλοι δημοσιογράφοι και έγκυροι, να γνωρίζουν πριν έρθουν για συζητήσεις στην Ελλάδα οι δανειστές μας πως θα τεθεί πολύ σοβαρά το ζήτημα για διάλυση της συμφωνίας για την συγχώνευση των δύο τραπεζών.

Και επειδή τίποτε δεν είναι τυχαίο σε αυτήν την ζωή, όπως έχω ξανά τονίσει από αυτό εδώ το βήμα, θα πω πως πράγματα που δεν γνωρίζουμε όλοι εμείς οι απλοί πολίτες είναι γνωστά σε όλους αυτούς τους τύπους που μας «κυβερνάνε» αλλά και στους παρατρεχάμενούς τους. Ήταν γνωστό λοιπόν σε όλους αυτούς πως θα διαλύσουν τη διαφαινόμενη συμφωνία των δύο Τραπεζών που ωστόσο περηφανευόταν η Ελληνική κυβέρνηση σαν ένα μεγάλο Deal.

Και είναι τόσο κακοί στα επικοινωνιακά παιχνίδια που από την μια όπως προανέφερα, διαφήμιζαν τόσο πολύ αυτή την συμφωνία, και μόλις κατέρρευσε προσπαθούσαν να μαζέψουν τα αμάζευτα.

Βέβαια δεν είναι ώρα να κρίνουμε όλους αυτούς που κάνουν πως μας κυβερνούν αλλά να μιλήσουμε για την κατάρρευση αυτής της μεγάλης συμφωνίας. Οι δανειστές μας πολύ σωστά για τα δικά τους συμφέροντα θέλησαν να χαλάσουν την συμφωνία αυτή. Γιατί, αφού δεν θα γίνει αυτή η μεγάλη συμφωνία τα κεφάλαια της Εθνικής Τράπεζας κάποιοι πρέπει να τα επωφεληθούν για να μπορέσει να υπάρχει η τράπεζα αυτή. Και τι καλύτερη λύση από το να εμπλακεί μια Γερμανική τράπεζα σε αυτήν την περίπτωση (βλ.Deutsche Bank). 

Με λίγο μυαλό στο κεφάλι μας μπορούμε να καταλάβουμε ότι, αν τελικά το επιτρέψουν οι κυβερνώντες να γίνει, πάρα πολύ πιθανό, κάτι τέτοιο όλα τα δάνεια και οι υποθήκες των Ελλήνων περνάνε σε Γερμανικά χέρια. Δηλαδή παραχωρούμε στους «φίλους» μας τους Γερμανούς ελληνικό χρήμα αλλά και γη. Φυσικά και μετά οι Έλληνες καταθέτες και δανειζόμενοι θα έχουν να κάνουμε μόνο με το Γερμανικό καθεστώς και όχι με το Ελληνικό.

Το «φιλέτο» φίλοι μου και φίλες μου, ήταν, είναι, και θα είναι η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος και εκεί αποσκοπούν αυτές οι καταστροφικές κινήσεις της διάλυσης αυτής της συμφωνίας των δανειστών μας. Απλά να σας αναφέρω πως οι δύο τράπεζες ψάχνουν τώρα τρόπο ανακεφαλαιοποίησης, με την μεν Εθνική από μετόχους της, ενώ τη δε Eurobank από τους εργαζόμενούς της.

Την δεύτερη περίπτωση, να γίνει η ανακεφαλαιοποίηση από τους υπαλλήλους μπορώ να την κρίνω πρόχειρη και εντελώς ατυχής. Το να κρατήσουν ένα δύο μισθούς από ένα υπάλληλο για να τον κάνουν μέτοχο δεν νοιάζει κανένα πόσο μάλλον τον Έλληνα υπάλληλο που του έρχονται οι φόροι από το Ελληνικό κράτος σαν βροχή. Και πες πως έχει την πρόθεση να γίνει μέτοχος, να γίνει μέτοχος σε μια τράπεζα που ψάχνει «συνέταιρο» για να κρατηθεί στην ζωή…

Η ανακεφαλαιοποίηση είναι βέβαιο πως δεν θα πετύχει, και τότε να δούμε πως θα κινηθεί η Ελληνική πλευρά και δη η Ελληνική κυβέρνηση.

Θεωρώ πια βάσιμη την περίπτωση να γίνει στις Ελληνικές καταθέσεις ό,τι και στις Κυπριακές. Η μεγαλύτερη Ελληνική τράπεζα είναι στον αέρα και αυτό μόνο καλό δεν είναι. Φυσικά μπορεί να μας παρουσιάσουν πάλι ότι για να μην γίνει αυτό που έγινε στην Κύπρο συγχωνεύτηκε η Εθνική μας Τράπεζα με κάποια Γερμανική. 

Το μόνο βέβαιο είναι πως ένα τεράστιο Deal για την Ελλάδα μας απαγορεύτηκε να γίνει για να εξυπηρετηθούν αποκλειστικά οι δανειστές μας, αλλά και να ζημιωθεί όπως πάντα ο Ελληνικός λαός.

Τέλος όσο για το ότι δεν ήταν έτοιμες οι τράπεζες και οι υπεύθυνοί τους για αυτή την μεγάλη συμφωνία σαν δικαιολογία την θεωρώ τουλάχιστον παιδική, και στο ύφος φυσικά των κυβερνώντων μας.

Υ.Γ. Μεγάλοι ηγέτες, όπως ο Ανδρέας Παπανδρέου ή ο γέρος Κων/νος Καραμανλής ποτέ δεν θα καταδέχονταν να μιλήσουν με υπαλλήλους κάποιων κυβερνήσεων παρά μόνο με τους ίδιους τους ηγέτες τους, πράγμα που κάνουν οι σύγχρονοι Έλληνες «κυβερνώντες» ομιλώντας με την Τρόϊκα. Αυτό και μόνο λέει πάρα πολλά για την κατάντια της Ελληνικής πολιτικής σκηνής.