«Εμπειρίες... (Μέρος 1ο)!!»

Φίλοι μου και φίλες μου καλησπέρα σας. Σήμερα με αυτό το άρθρο εγκαινιάζουμε μια νέα ενότητα εδώ στο blog μας, με τίτλο «Εμπειρίες…». Εμπειρίες που προέρχονται από την ζωή μου και μόνο, εμπειρίες που άλλοτε μας βοηθάνε, άλλοτε όχι αλλά πάντοτε είναι η προϋπόθεση για το επόμενό μας βήμα.

Ελπίζω να γίνει η συγκεκριμένη ενότητα μια από τις αγαπημένες σας σε αυτό το blog και να σας συντροφεύει σε στιγμές δύσκολων αποφάσεων για την ζωή σας.

Σήμερα, στο πρώτο μέρος της νέας μας ενότητας, θα σας αναλύσω τις σκέψεις μου για μια πολύ ιδιαίτερη στιγμή κάθε ζευγαριού που δεν είναι άλλη παρά η γέννηση ενός νέου μέλους στην οικογένεια τους.

Αλήθεια αναρωτιέμαι ώρες – ώρες μόνο εγώ βλέπω τα πράγματα τόσο ορθολογικά ή οι περισσότεροι άνθρωποι, στο βωμό του εντυπωσιασμού κάνουν πράξεις που δεν έχουν ουδεμία λογική. Μέσα στον ανυπέρβλητο βάλτο και σήψη που ζούμε στις μέρες μας, με την κρίση σε όλες τις εκφάνσεις τις ζωής μας άραγε μπορούν τα ζευγάρια να μπουν σε μια τέτοια ενέργεια;

Η απάντηση μου είναι φυσικά και ΝΑΙ. Αρκεί αυτό το «ΝΑΙ», να συνοδεύεται με σκέψη, σοβαρή και ώριμη. Δεν μπορεί λόγου χάρη να μπει σε αυτή την διαδικασία ένα ζευγάρι που δουλεύει ο ένας από το αντρόγυνο. Φυσικά είναι κατανοητό, ή μάλλον απαγορευτικό να μπει στην διαδικασία αυτή ένα ζευγάρι που δεν έχει κανένας από τους συντρόφους εργασία.

Δυστυχώς βλέπω γύρω μου μια ατέλειωτη επιπολαιότητα στην πιο ιερή στιγμή του κάθε ζευγαριού. Υπάρχουν σήμερα ζευγάρια που δεν έχουν εργασία, δεν έχουν αύριο δηλαδή, και μπαίνουν στην διαδικασία να κάνουν ένα παιδί. Δυστυχώς η ανωριμότητα τους παίρνει στο λαιμό τους και μια καινούρια ψυχή, που δεν χρωστάει τίποτα και σε κανένα. Μια νέα ψυχή που θα γεννηθεί και θα τρώει «κινέζικη» φρουτόκρεμα και ρούχα άγνωστης προέλευσης.

Και κάπου εκεί έρχεται ο ρόλος της οικογένειας και των δύο πλευρών. Πως είναι δυνατόν, είναι η επόμενη ερώτηση, οι γονείς αυτών των παιδιών που είναι και κάποιας ηλικίας να αφήσουν να γεννηθεί αυτό το νέο μέλος; Όταν οι οικογένειες ζουν με παρωχημένες παρωπίδες και  θεοποιούν τέτοιες καταστάσεις δεν βοηθάει κανένα από τα μέλη του ζευγαριού να δει αντικειμενικά ένα τόσο πολύ σοβαρό θέμα. Θεωρεί ο κόσμος την έκτρωση, στην σύγχρονη κοινωνία, κακό πράγμα. Σας ενημερώνω φίλοι μου και φίλες μου, ότι αν είναι να γεννιούνται παιδιά με τα παραπάνω χαρακτηριστικά και που δεν θα έχουν στο αυριανό σκηνικό καν, οποιοδήποτε, ρόλο είναι κλάσεις καλύτερη η επίπονη διαδικασία της έκτρωσης. 

Αν κάποτε καταφέρω και αποκτήσω δικό μου παιδί, πράγμα που θέλω, σίγουρα θα το κάνω κάτω από τετραγωνική σκέψη και θα επιθυμώ το δικό μου παιδί να έχει τα πάντα γύρω του εξασφαλισμένα και στην καλύτερη ποιότητα. Δεν θα γυρίσω να πω πως τόσα έχω, τόσα δίνω. Όταν μπεις σε αυτό το κλαμπ, ΕΧΕΙΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΔΙΝΕΙΣ και αυτό δυστυχώς δεν το καταλαβαίνουν οι σημερινοί νέοι.

Οι εμπειρίες είναι για να μας βοηθάνε και ελπίζω με τις παραπάνω γραμμές να βοήθησα και εγώ έστω και μια φίλη – φίλο, να δει τα πράγματα πιο ορθολογικά και όχι μόνο συναισθηματικά.

Γιατί οι «Εμπειρίες στην ζωή Περπατώντε…» να το θυμάστε πάντα!!