«Εμπειρίες... (Μέρος 2ο)!!»

Φίλοι μου και φίλες μου καλησπέρα σας. Σήμερα είμαστε μαζί σας με την ενότητα του  blog μας, με τίτλο «Εμπειρίες…». Εμπειρίες που προέρχονται από την ζωή μου και μόνο, εμπειρίες που άλλοτε μας βοηθάνε, άλλοτε όχι αλλά πάντοτε είναι η προϋπόθεση για το επόμενό μας βήμα.

Αυτήν την φορά και στο δεύτερο μέρος αυτής της ενότητας θα μιλήσουμε για τον πολιτικό γάμο. Δυστυχώς για όλους εμάς η πολιτεία προϋποθέτει για να γεννηθεί ένα παιδί να έχει γίνει πριν ένα είδος γάμου για να μην έχουμε τρελά… τρεξίματα για την αναγνώριση και άλλα γραφειοκρατικά έγγραφα για το νέο μέλος.

Μέχρι τώρα πίστευα ακράδαντα πως μια λύση είναι ο πολιτικός γάμος. Μέχρι που πριν λίγο καιρό παραβρέθηκα σε ένα τέτοιο γάμο και αναθεώρησα άρδην τις απόψεις μου.

Περιγράφοντας το συγκεκριμένο γεγονός απλά να σας αναφέρω πως όλη η διαδικασία, από τον αντιδήμαρχο, δεν καταδέχεται ούτε ο δήμαρχος να κάνει αυτό το «μυστήριο», διαρκεί 5 με 7 λεπτά. Στην ουσία ο υπεύθυνος διαβάζει μια πρόταση και αυτό είναι ο πολιτικός γάμος. Από εκεί και πέρα ο αντιδήμαρχος αναλώνεται σε άχρηστα ευχολόγια και διαφήμιση του εαυτού του και του συνδυασμού που εκπροσωπεί.

Πράγματι φίλοι μου και φίλες μου ο απόλυτος εξευτελισμός της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και τον θεσμών. Δεν γίνεται να εξευτελίζεται τόσο βάναυσα η έννοια του γάμου, η έννοια της θρησκείας και κατ’ επέκταση η συννένωση 2 ανθρώπων. 

Να σημειώσω κάπου εδώ πως και το παραπάνω είναι ένα φαινόμενο της ζωής μας. Αλλά είναι και μια αιτία που έχουμε φτάσει εδώ σαν Έλληνες. Καταπατώντας και εξευτελίζοντας ήθη, έθιμα και θρησκεία η μόνη ελπίδα μας για να κρατήσουμε την ιδιαίτερη ταυτότητά μας μάλλον έχει χαθεί ανεπιστρεπτεί.

Η μόνη λύση που μπορεί να δει κάποιος σε όλα τα παραπάνω είναι ή ένας θρησκευτικός γάμος σε εντελώς κλειστό κύκλο ή η αποδοχή της Ελληνικής γραφειοκρατίας.

Η προσωπική μου γνώμη είναι πως δεν θα έβαζα ποτέ τον εαυτό μου σε μια τόσο εξευτελιστική διαδικασία. Θα προτιμούσα να με «γδύσουν» οικονομικά όλοι αυτοί οι επιτήδειοι που διοργανώνουν θρησκευτικούς γάμους παρά να καταντήσω τον γάμου μου, την συνέννωσή μου με τον άνθρωπο της ζωής μου σε κομματική - προσωπική προβολή του κάθε πολιτικάντη.