"To Μπακλόνι...Της Ανθρωπιάς"

Φίλοι μου και φίλες μου καλησπέρα σας. Για άλλη μια φορά, και σήμερα Δευτέρα, Καθαρά Δευτέρα, είμαστε μαζί εδώ από το blog μας, experiences collector. Σήμερα θα αναλύσουμε ένα απλό, αλλά και τόσο δύσκολο θέμα ταυτόχρονα.

Σάββατο πρωί, θέλοντας να ηρεμήσω από όλα αυτά που μας κυνηγάνε καθημερινά, πήγα σε ένα από τα ομορφότερα σημεία της Αττικής. Στην περιοχή της Ραφήνας λοιπόν, κοντά στο Κόκκινο Λιμανάκι, για όσους γνωρίζουν, υπάρχει ένα καφέ - εστιατόριο που ονομάζεται ¨Μπαλκόνι¨. Ένα μέρος πολύ όμορφο, ίσως με την ομορφότερη θέα στην Αθήνα. Από εκεί εξάλλου είναι και η φωτογραφία που βλέπετε στην αρχή του άρθρου.

Το θέμα μας όμως, εκτός από το να σας προτείνουμε ένα τόσο όμορφο μέρος να το επισκεφτείτε, είναι και η ανθρωπιά που συνάντησα σε αυτό το μέρος. Δεν είναι η πρώτη φορά που πάω εκεί, αλλά ούτε η τελευταία. Κατά αυτόν τον τρόπο, εκεί και κατά την διάρκεια που έπινα τον καφέ μου, με πλησίασε ένας Άνθρωπος γύρω στα 60, και μου έπιασε την κουβέντα αφού και εγώ, αλλά και αυτός απολαμβάναμε το πούρο μας μαζί με τον καφέ μας. Η κουβέντα μας περιστράφηκε γύρω απο τα πούρα φυσικά, όπως τί μάρκες έχουμε δοκιμάσει, από που τα προμηθευόμαστε, διαδικασίες κόψιματος, συντήρησης αλλά και καπνίσματος.

Πραγματικά μετά από καιρό χαλάρωσα απόλυτα μέσα από αυτήν την κουβέντα αλλά και με την καλοσύνη αυτού του ανθρώπου. Καλοσύνη που δεν την συναντάς πια έξω στην καθημερινότητα μας. Όχι μόνο δεν την συναντάς, αλλά ούτε και την διανοείται κανείς να την παρέχει στον συνάνθρωπο τόσο απλόχερα αλλά και αφιλοκερδώς.

Φυσικά το αποκορύφωμα στην ιστορία μας είναι πως φεύγοντας εγώ, ο κύριος αυτός μου προσέφερε να δοκιμάσω ένα απο τα πανάκριβα πούρα του. Το αρνητικό, και αυτό που με κάνει να θλίβομαι ιδιαιτέρως είναι πως επειδή μου είχαν τελειώσει τα δικά μου, δεν μπόρεσα να του ανταποδώσω αυτήν την πανέμορφη, ιδιαίτερη χειρονομία.

Το μόνο βέβαιο είναι πως αν όλοι μας ήμασταν έτσι μεταξύ μας, τίποτα δεν θα ήταν το ίδιο, τίποτα δεν θα μας έφτανε στο σημείο που είμαστε σήμερα, λίγο πριν το μηδέν.

Όπως επίσης θέλω να τονίσω πως ελπίζω να ξανασυναντήσω αυτόν τον άνθρωπο, έτσι για άλλη μια όμορφη κουβέντα μας, αλλά και ο Θεός του κόσμου να τον έχει καλά.

Για την ιστορία και μόνο η μάρκα του πούρου ήταν Jose L. Piedra (Cuba) και ήταν πράγματι ξεχωριστό.