Τετάρτη 23/09/2015 και ώρα 19:30 και όλοι οι δρόμοι, για κάθε υγιή φίλαθλο οδηγούσαν στο Ο.Α.Κ.Α.. Εκεί που η ΚΑΕ Παναθηναϊκός θα βράβευε αθλητές που έγραψαν το όνομά τους με χρυσά γράμματα στην ιστορία του μπασκετικού Παναθηναϊκού και παράλληλα όλης της Ευρώπης. Σε ένα στάδιο γεμάτο από 17.000 ανθρώπους η ΚΑΕ έκανε τα πάντα για να τους ανταμείψει με συναίσθημα και πολλές – πολλές και ένδοξες αναμνήσεις.
Ο Στόικο, ο Αντώνης, ο Φράνγκι, ο Ντέγιαν και ο Μήτσος ήταν αυτοί που επιλέχτηκαν από τον απλό κόσμο, για να εκπροσωπήσουν τους 5 καλύτερους ανάμεσα σε τόσα μεγάλα ονόματα που πέρασαν από την καλύτερη Ευρωπαϊκή ομάδα την τελευταία 20ετία.
Στην εντυπωσιακή εμφάνιση του κάθε βραβευόμενου, σε επίπεδα (πρώτη φορά στην Ευρώπη) ΝΒΑ, ο καθένας τους είπε δύο λόγια που σας τα παραθέτω για την ιστορία παρακάτω. Να τονίσω επιπρόσθετως για την παρουσίαση πως το γήπεδο στην ουσία είχε μετατραπεί σε ένα σεντόνι αναμνήσεων.
Στόγιαν Βράνκοβιτς: «Σας αγαπώ και είμαι περήφανος που είμαι εδώ σήμερα. Ευχαριστώ τον Παναθηναϊκό», είπε αρχικά ο Βράνκοβιτς και συνέχισε μιλώντας στα ελληνικά: «Κύριε Παύλο κύριε πρόεδρε, ευχαριστώ πολύ!»
Αντώνης Φώτσης: «Εμείς ζούμε αυτό το κλίμα κάθε μέρα. Όλοι μας ξέρετε πόσο αγαπάμε την ομάδα. Όλοι είμαστε εδώ για εσάς, όπως εσείς για εμάς»
Φραγκίσκος Αλβέρτης: «Ακόμη μία φορά σας ευχαριστώ. Είναι μεγαλείο για εμάς να ανήκουμε στην οικογένεια του Παναθηναϊκού. Στις χαρές και στις λύπες μαζί!»
Ντέγιαν Μποντιρόγκα: «Για μένα είναι τεράστια τιμή που φόρεσα τη φανέλα του Παναθηναϊκού. Ευχαριστώ μεγάλε πρόεδρε. Είστε πάντα στην καρδιά μου», είπε στα ελληνικά και ο Μποντιρόγκα!
Δημήτρης Διαμαντίδης: «Είναι μεγάλη τιμή για μένα που βρίσκομαι εδώ. Παίκτες έρχονται και φεύγουν αλλά αυτή η ομάδα θα είναι πάντα εδώ. Όλοι ξέρετε ότι πρέπει να είστε κοντά και στα δύσκολα και στα εύκολα. Σας ευχαριστούμε»
Την βράβευση τους ανέλαβε ο Θανάσης Γιαννακόπουλος που μετά από την παράδοση των αναμνηστικών μέσα σε μεγάλη συγκίνηση και του ίδιου προσωπικά είπε… «Σας ευχαριστώ για τη σημερινή σας παρουσία και επειδή ακολουθείτε την παναθηναϊκή ιδέα. Θέλω να κάνω μια παράκληση. Όταν πεθάνω, να με θάψετε με τη σημαία του Παναθηναϊκού»
Στο ημίχρονο βραβεύτηκε και ο Παύλος Γιαννακόπουλος, που προς τιμήν του το κλειστό της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, γνωστός και ως Τάφος του Ινδού, πήρε το όνομα «Κλειστό Γυμναστήριο Παύλος Γιαννακόπουλος». Ένας Παύλος με εμφανή πια τα χρόνια να τον βαραίνουν αλλά και τα προβλήματα υγείας να μην τον αφήνουν να πει και πολλά λόγια στον κόσμο παρά μόνο να τον ευχαριστήσει που παραβρέθηκε σε αυτήν την εκδήλωση.
Όλα τα παραπάνω είναι τα κυριότερα από αυτήν την βραδιά που πραγματικά μόνο η ΚΑΕ Παναθηναϊκός θα μπορούσε να προσφέρει. Μια ΚΑΕ και ειδικότερα τα αδέρφια Γιαννακόπουλοι που κράτησαν ζωντανό το μπάσκετ στην Ελλάδα, εποχές που κανείς δεν θα πίστευε πως μπορούν να επιτευχθούν τόσα κατορθώματα αλλά και με τόσα πολλά χρήματα για το Ελληνικό Μπάσκετ.
Είμαι βέβαιος πως στο διαδίκτυο μπορείτε να βρείτε πλήθος από Video, φωτογραφίες αλλά και δηλώσεις. Ωστόσο κανείς δεν θα μπορέσει πραγματικά να καταλάβει – νιώσει τι έγινε την Τετάρτη το βράδυ στο Ο.Α.Κ.Α..
Μια εκδήλωση άκρως επιτυχημένη με ακόμα και τον Θεό έξω από το στάδιο να «κλαίει» αλλά παράλληλα να κατανοούμε όλοι και όλες πως και τα λάβαρα – επιτυχίες που είναι κρεμασμένα στην οροφή του Ο.Α.Κ.Α. είχαν δακρύσει…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σας Ευχαριστώ για το σχόλιό σας,
Experiences Collector.