Οι Πολιτικές Δημοσκοπήσεις...

Φίλοι μου και φίλες μου καλησπέρα σας. Ελπίζω όλοι και όλες να είσαι καλά, τόσο σωματικά όσο και ψυχικά. Σήμερα το blog μας θα ασχοληθεί με τις Ελληνικές πολιτικές δημοσκοπήσεις.

Οι πολιτικές δημοσκοπήσεις γίνονται ώστε να καταγραφεί η τάση του εκλογικού σώματος, σωστά;

Λάθος!

Οι δημοσκοπήσεις είναι ένα προϊόν, ένα εμπορικό προϊόν. Όπως όλα τα προϊόντα έχουν κατασκευαστή, μεταπωλητή και καταναλωτές. Κατασκευαστές του εν λόγω προϊόντος είναι οι εταιρίες δημοσκοπήσεων. Αυτές διενεργούν τις μετρήσεις (κατασκευάζουν το προϊόν) για τον τύπο και τους τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς, τα ΜΜΕ. Ακούμε κάθε μέρα «σύμφωνα με την δημοσκόπηση της εταιρίας Χ, που έγινε για λογαριασμό της εφημερίδας Υ …» ή «… για λογαριασμό του τηλεοπτικού σταθμού Ω». Και τα ΜΜΕ με τη σειρά τους μεταπωλούν τα αποτελέσματα των μετρήσεων στους πελάτες τους, δηλ. στους πολίτες που θέλουν να είναι ενημερωμένοι και φυσικά στους πιο άμεσα ενδιαφερόμενους, τα κόμματα. Για να αυξήσουν μάλιστα τις πωλήσεις τους, τα ΜΜΕ προωθούν τα προϊόντα τους μέσω διαφημίσεων. Συνεχίζει ο εκφωνητής « … και δημοσιεύεται στην εφημερίδα Χθεσινή της Κυριακής» ή «Μη χάσετε στην εκπομπή ‘Εκτροπή’ με τον Γ. Μπουκαλοντέρη τα ευρήματα της τελευταίας δημοσκόπησης …». Έτσι οι πολίτες και τα κομματικά επιτελεία σπεύδουν να αγοράσουν την εφημερίδα ή στήνονται μπροστά στην τηλεόραση, για να πληροφορηθούν τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων, να καταναλώσουν δηλ. το προϊόν.

Αφού εξηγήσαμε τί είναι η δημοσκόπηση, θα σχολιάσουμε τις προεκλογικές δημοσκοπήσεις, που διαβάζουμε τον τελευταίο καιρό και πού αποσκοπούν. Σε αυτές διακρίνουμε δύο ακραίες τάσεις.

Από την μία ρίχνουν πολύ χαμηλά, απίστευτα χαμηλά τα ποσοστά του δικομματισμού. Μία από τις τελευταίες μετρήσεις έδωσε στη ΝΔ, ως πρώτο κόμμα, ακόμα και 17% (!), ποσοστό με το οποίο η ΝΔ ουσιαστικά εξαφανίζεται. Γιατί όμως συρρικνώνουν τον ούτως ή άλλως λαβωμένο δικομματισμό; Πιστεύω, ότι κάποιοι παίζουν παιχνίδι με τις αυξημένες επιχορηγήσεις των κομμάτων και τη διάθεση των διαφημιστικών κονδυλίων κυρίως του δικομματισμού. Είναι απλό: ένα κόμμα εξουσίας που βλέπει τα ποσοστά του να συρρικνώνονται, είναι διατεθειμένο να πληρώσει εκατομμύρια, ώστε να δει τα ποσοστά του να ανακάμπτουν. Και μάλιστα με μεγαλύτερη σιγουριά τώρα που το μεγαλύτερο μέρος των χρεών του προς τα δημόσια ταμεία «κουρεύτηκε». Κατά δεύτερον η δημοσκοπική συρρίκνωση του δικομματισμού ευνοεί τον ίδιο το δικομματισμό. Οξύμωρο. Αλλά πραγματικό. Οι δημοσκοπήσεις εμφανίζουν τον δικομματισμό ως τελειωμένο, νεκρό. Την επομένη των εκλογών όμως, όταν θα φανεί η πραγματική δύναμη των κομμάτων στην κάλπη, η πύρρειος νίκη των κομμάτων εξουσίας θα λάβει διαστάσεις θριάμβου. Ο δικομματισμός θα αναστηθεί δίνοντας την εντύπωση, ότι τελικά είναι άτρωτος.

Η δεύτερη τάση που καταγράφεται είναι η εξωπραγματική άνοδος της Χρυσής Αυγής. Τη Χρυσή Αυγή πιθανόν να την προωθούν για δύο λόγους. Πρώτον για να τρομοκρατήσουν την κοινή γνώμη, για να φοβηθεί ο κόσμος, ότι έρχονται κάποιοι ακραίοι, φανατικοί και βίαιοι, που απειλούν την κοινοβουλευτική δημοκρατία. Μέσω αυτού του φόβου πιστεύουν ότι θα κατευθύνουν τους ψηφοφόρους στη δοκιμασμένη λύση των «δημοκρατικών» κομμάτων, ώστε να «αποσοβηθεί» ο κίνδυνος για το δημοκρατικό μας πολίτευμα. Κίνδυνος που ενισχύεται από τα δημοσκοπικά χαμηλά, που καταγράφουν οι «εγγυήτριες δυνάμεις» της δημοκρατίας. Το έχουμε ξαναδεί το έργο στη Γαλλία, με τον Λεπέν.

Ο δεύτερος πιθανός λόγος για τη δημοσκοπική ενίσχυση της Χρυσής Αυγής είναι ο αποκλεισμός του ΛΑΟΣ από την επόμενη βουλή ως «τιμωρία» για την αποχώρηση του κόμματος από τη φιλομνημονιακή κυβέρνηση Παπαδήμου και τη «σφήνα» που επιχείρησε στο θέμα του δικομματισμού. Σε κάθε περίπτωση, αν κατά λάθος η Χρυσή Αυγή εισέλθει στη Βουλή, η βέβαιη σύγκρουσή της με δυνάμεις της αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ) και όχι μόνο, θα οδηγήσει σε ένα σκηνικό πλήρους ανωμαλίας.